قابلیت های ارتباطی مدیریت

ارتباطـات به عنوان شـریان حیاتـی سـازمان ها، از دیرباز مورد توجه بسـیاری بوده و مدیـران هـم به عنـوان نقاط اتصـال زیرشـبکه های ارتباطـی در سـازمان، نقش برجسـته ای را بر عهده داشـته اند. امـروزه، بـا تـداوم تغییـرات در سـازمان ها و افزایـش تالطـم در محیـط کار، نقـش ارتباطـات در سـازمان ها بیـش از گذشـته نمـود پیـدا کرده اسـت. برقـراری ارتبـاط مؤثـر، از اصلیتریـن مهارت هـای مدیریـت اسـت؛ امـا متأسـفانه بیشـتر مدیـران، چنیـن موضـوع مهمـی را نادیـده گرفتـه و از برقراری ارتبـاط بـا کارمنـدان دوری میکننـد. آنهـا سـعی می کنند کمتـر با کارکنـان خود مواجـه شـوند و فقط هنگامی که مشـکلی پیش میآید، به سـراغ آنهـا می روند.
نداشـتن ارتباط مؤثر و دوطرفه بین مدیران و کارکنان که در بسـیاری از سـازمان ها مرسـوم اسـت، باعث بی اعتمادی شـدید کارمندان نسـبت به مدیران و سـازمان خواهد شـد.
اگرچـه برقراری ارتبـاط با افراد زیادی که هرکدام اخلاق و رفتارهای متفاوتی دارنـد، میتوانـد کار سـخت و ناراحت کننده ای باشـد؛ اما نباید فرامـوش کنید که این موضوع بخشـی از وظایف مدیریتی شـما اسـت. درصورتی که شـما به عنوان یـک مدیـر، نتوانیـد در ارتباطات سـازمانی خود به درسـتی عمل کـرده و رفتارهای مناسـبی از خـود نشـان دهید، باعـث ناراحتـی و آزار دیگران خواهید شـد. چنین ارتباطـی نه تنهـا مشـکالت را حـل نخواهد کـرد، بلکه تأثیـرات منفـی آن در جای دیگـری بـروز خواهد کرد.